There is an app for that

You don't have the Aurora forecast app?!' vraagt de receptionist van Aurora River Camp, waar we verblijven, ongelovig. 'You gotta download the app.' Hij laat het zien op zijn telefoon, met een paar foto's die in het kamp gemaakt zijn. Fotograferen met een smartphone lukt best, beter met een Samsung dan met een iPhone, vertelt hij. We kunnen ons nog weinig voorstellen bij het noorderlicht. Hoe lang duurt het? Kun je het ook missen? Hoe zit het met de verschillende kleuren? Wat als het bewolkt is? Wat zoeken we überhaupt precies?

Vooral als er op de kaart in de app een rode vlek boven onze locatie verschijnt, is het advies: 'get dressed and get out'. Geel is ook nog best okee, maar voor groen komt de receptionist de deur al niet meer uit. 'I see them every day', zegt hij. De voorspellingen zijn trouwens zo veranderlijk als het weerbericht: hoe verder vooruit, hoe onzekerder.

Boven het noorden van Rusland ligt een grote groene vlek, met in het midden een kleinere oranje vlek en daarbinnen een nog kleinere rode vlek. 'When that hits us, it's going to be beautiful.' De KP-index, een maat voor de geomagnetische activiteit, is dan 4 of hoger. Als het onbewolkt is, is er dan noorderlicht te zien.

De vlekken bewegen zich naar het westen en rond 20u staan we aan de rand van de bevroren rivier de nachtelijke hemel af te speuren. De witte vlakte strekt zich voor ons uit. De sneeuw kraakt onder onze voeten. Aan de horizon tekenen de naaldbomen zich zwart af tegen de iets lichtere nachtelijke hemel met ontelbaar veel sterren. Her en der aan de oever en op de rivier staan plukjes mensen, wachtend op hetzelfde natuurspektakel als wij.

Onze telefoons zien meer dan wij: een vage groene streep is wel zichtbaar via de camera, maar nauwelijks met het blote oog. Is dat het nou? Niet erg onder de indruk gaan we na een kwartiertje weer naar binnen om op te warmen. Misschien is het nog niet donker genoeg?

Om 21u geklop op de deur van onze cabin. Het is de receptionist. De rode vlek ligt boven Kiruna en de KP-index is 4. We kleden ons warm aan en gaan naar ons plekje aan de bevroren rivier. We nippen aan de warme thee die we in een thermoskan hebben meegenomen. Het is flink afgekoeld, tot zo'n 15 graden onder nul.

Dan verschijnt rechts voor ons aan de hemel een groen schijnsel dat nog het meest weg heeft van een fakkel. De vlam flakkert naar boven en opeens staan we onder een paraplu van groene jacobsladders die langzaam bewegen. Het groene licht is overal om ons heen en boven ons en 'regent' naar beneden. Het lijkt een soort kwal die boven ons zwemt. We weten niet waar we moeten kijken, het is overal even mooi.

Even plotseling als hij is verschenen, verdwijnt de kwal na een paar minuten weer. Aan de horizon blijven groene schijnsels zichtbaar, maar de hoofdshow is voorbij.